محققان موسسه تحقیقاتی Laufer (LPDI) در دانشگاه کبک مونترال از یادگیری عمیق برای طراحی نسخه‌های محلول مصنوعی پروتئین‌های غشای سلولی استفاده کرده‌اند. این پروتئین‌ها که معمولاً در تحقیقات دارویی به دلیل عدم حلالیت در آب (آب‌گریز) و دسترسی دشوار به آنها چالش‌برانگیز هستند، برای مطالعه و غربالگری داروها و آنتی‌بادی‌های جدید ضروری هستند.

رویکرد جدید این تیم به آنها اجازه می‌دهد تا پروتئین‌های غشایی را بدون نیاز به سلول‌های پستانداران طراحی و تولید کنند. این امر فرآیند را کارآمدتر و مقرون به صرفه‌تر می‌کند و به محققان امکان می‌دهد پروتئین‌های پیچیده‌تری را که قبلاً غیرقابل دسترس بودند، مورد مطالعه قرار دهند.

در این مطالعه، محققان از دو شبکه یادگیری عمیق برای پیش‌بینی و بهینه‌سازی توالی اسید آمینه پروتئین‌های محلول استفاده کردند. آنها با موفقیت آنالوگ‌های محلولی از چندین پروتئین غشایی سلولی، از جمله گیرنده جفت‌شده با پروتئین G (GPCR) که یک هدف دارویی مهم است، ایجاد کردند.

این پیشرفت می‌تواند به طور قابل توجهی فرآیند کشف دارو را تسریع کند و منجر به توسعه داروهای جدید و مؤثرتر برای طیف گسترده‌ای از بیماری‌ها شود.

منبع: کلیک کنید.